K. Rymut (Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny, Kraków 2001, t. II, s. 550) wywodzi to nazwisko od formy szperać ‘szukać, gmerać, zgłębiać, badać coś’, por. też staropolskie i gwarowe szpera, spera ‘napiwek dla dozorcy’, szperka, sperka, spyrka ‘słonina’.
K. Rymut (Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny, Kraków 2001, t. II, s. 550) wywodzi to nazwisko od formy szperać ‘szukać, gmerać, zgłębiać, badać coś’, por. też staropolskie i gwarowe szpera, spera ‘napiwek dla dozorcy’, szperka, sperka, spyrka ‘słonina’.